Pro la polifunkcieco de karbonhidratoj, acido-katalizitaj Fischer-reakcioj estas kondiĉigitaj por produkti oligomeran miksaĵon en kiu averaĝe pli ol unu glikiĝunuo estas ligita al alkohola mikrosfero. La averaĝa nombro da glikozaj unuoj ligitaj al alkohola grupo estas priskribita kiel la (averaĝa) grado de polimerigo (DPI). Figuro 2 montras la distribuon por alkilpoliglikozido kun DP=1.3. En ĉi tiu miksaĵo, la koncentriĝo de la individuaj oligomeroj (mono-, di-, tri-, glikozido) plejparte dependas de la proporcio de glukozo al alkoholo en la reakcia miksaĵo. La averaĝa grado de polimerigo (DP) estas grava karakterizaĵo rilate al la fizika kemio kaj aplikoj de alkilpoliglikozidoj. En ekvilibra distribuo, la DP⁻ por difinita alkilĉenlongo bone korelacias kun bazaj produktaj ecoj, kiel poluseco, solvebleco, ktp. Principe, ĉi tiu oligomera distribuo povas esti priskribita de PJFlory por priskribi la oligomeran distribuon de produktoj bazitaj sur polifunkciaj monomeroj, kiu ankaŭ povas esti aplikita al alkilpoliglukozidoj. Ĉi tiu modifita versio de la Flory-distribuo priskribas alkilpoliglikozidojn kiel miksaĵon de statistike distribuitaj oligomeroj.
La enhavo de individuaj specioj en la oligomera miksaĵo malpliiĝas kun kreskanta grado de polimerigo. La oligomera distribuo akirita per ĉi tiu matematika modelo bone kongruas kun analizaj rezultoj (vidu Ĉapitron 3). Simple dirite, la meza grado de polimerigo (DP) de alkilaj poliglikozidaj miksaĵoj povas esti kalkulita el la mola procento pi de la respektiva oligomera specio "i" en la glikozida miksaĵo (Figuro 2).