Fizikemiaj ecoj de alkilaj poliglikozidoj - faza konduto
Binaraj sistemoj

La bonega agado de surfaktantoj esence ŝuldiĝas al specifaj fizikaj kaj kemiaj efikoj. Tio validas unuflanke por la interfacaj ecoj kaj aliflanke por la konduto en solvaĵo, kiel ekzemple faza konduto. Kompare kun grasalkoholaj etoksilatoj (alkilaj poliglikolaj eteroj), la fizik-kemiaj parametroj de alkilaj glikozidoj estis relative malmulte studitaj ĝis nun. En ĉi tiuj studoj, oni trovis, ke alkilaj poliglikozidoj havas signifajn ecojn, kiuj, en iuj kazoj, estas signife malsamaj ol aliaj ne-jonaj surfaktantoj. La ĝis nun akiritaj rezultoj estas resumitaj jene. La signifaj diferencoj asociitaj kun la konduto de grasalkoholaj etoksilatoj estis aparte frapaj.

Kompare kun sistemaj studoj pri grasalkoholaj etoksilatoj, ĝis nun nur kelkaj studoj implikantaj substancojn de malsama pureco estis faritaj pri la faza konduto de alkilaj poliglikozidoj. Kiam oni komparas la akiritajn rezultojn, gravas memori, ke la ĉeesto de sekundaraj komponantoj havas konsiderindan influon sur detalojn de la fazodiagramoj. Tamen, bazaj observoj povas esti faritaj pri la faza konduto de alkilaj glikozidoj. La faza konduto de teknika C8-10 Alkilpoliglikozido (C8-10 APG) estas ilustrita en (Figuro 1). Ĉe temperaturoj super 20℃, la C8-10 APG aperas ĝis tre altaj konsiderotemperaturoj en izotropa fazo, kies viskozeco konsiderinde pliiĝas. Durefrakta liotropa fazo de nemata teksturo formiĝas je ĉirkaŭ 95% laŭ pezo, kiu ŝanĝiĝas je ĉirkaŭ 98% laŭ pezo en nuban dufazan regionon de likva kaj solida alkilpoliglikozido. Ĉe relative malaltaj temperaturoj, lamena likva kristala fazo plie observatas inter 75 kaj 85% laŭ pezo.
Por pura mallongĉena n-oktil-β-D-glukozido, la fazodiagramo estis detale esplorita de Nilsson et al. kaj Sakya et al. La individuaj fazoj estis proksime karakterizitaj per metodoj kiel NMR kaj malgrand-angula Rentgen-disĵeto (SAXS). Figuro 2 montras la fazsekvencon. Ĉe malaltaj temperaturoj, seslateran, kuban kaj fine lamenan fazon oni observas kun kreskanta surfaktant-enhavo. Diferencoj rilate al la fazodiagramo de C8-10 alkilpoliglikozido (Figuro 1) povas esti klarigitaj per malsamaj tranĉoj en la alkilĉena longo kaj per malsama nombro da glukozaj unuoj en la molekulo (vidu sube).