ALKILAJ MONOGLUKOZIDOJ

Alkilaj monoglukozidoj enhavas unu D-glukozan unuon. La ringaj strukturoj estas tipaj por D-glukozaj unuoj. Kaj kvin- kaj ses-membraj ringoj, kiuj inkluzivas unu oksigenan atomon kiel heteroatomon, estas rilataj al furanaj aŭ piranaj sistemoj. Alkilaj D-glukozidoj kun kvin-membraj ringoj estas tial nomataj alkilaj D-glukofuranozidoj, kaj tiuj kun ses-membraj ringoj, alkilaj D-glukopiranosidoj.

Ĉiuj D-glukozaj unuoj montras acetalan funkcion, kies karbonatomo estas la sola ligita al du oksigenatomoj. Ĉi tio nomiĝas anomera karbonatomo aŭ anomera centro. La tiel nomata glikozida ligo kun la alkila restaĵo, same kiel la ligo kun la oksigenatomo de la sakarida ringo, originas de la anomera karbonatomo. Por orientiĝo en la karbona ĉeno, la karbonatomoj de la D-glukozaj unuoj estas numeritaj kontinue (C-1 ĝis C-6) komencante per la anomera karbonatomo. La oksigenatomoj estas numeritaj laŭ sia pozicio ĉe la ĉeno (O-1 ĝis O-6). La anomera karbonatomo estas nesimetrie anstataŭigita kaj tial povas alpreni du malsamajn konfiguraciojn. La rezultantaj stereoizomeroj nomiĝas anomeroj kaj distingiĝas per la prefikso α aŭ β. Laŭ la nomenklaturaj konvencioj, anomeroj montras unu el la du eblaj konfiguracioj, kies glikozida ligo montras dekstren en la Fischer-projekciaj formuloj de glukozidoj. Precize la malo validas por la anomeroj.

En la nomenklaturo de karbonhidrata kemio, la nomo de alkila monoglukozido estas komponita jene: Nomo de la alkila restaĵo, nomo de la anomera konfiguracio, la silabo "D-gluko", nomo de la cikla formo, kaj aldono de la finaĵo "ozido". Ĉar kemiaj reakcioj en sakaridoj kutime okazas ĉe la anomera karbonatomo aŭ la oksigenatomoj de la primaraj aŭ sekundaraj hidroksilaj grupoj, la konfiguracio de la nesimetriaj karbonatomoj normale ne ŝanĝiĝas, krom en la anomera centro. Tiurilate, la nomenklaturo por alkilaj glukozidoj estas tre praktika, ĉar la silabo "D-gluko" de la gepatra sakarido D-glukozo estas konservata en la okazo de multaj komunaj specoj de reakcioj kaj la kemiaj modifoj povas esti priskribitaj per sufiksoj.

Kvankam la sistematiko de sakarida nomenklaturo povas esti pli bone evoluigita laŭ la Fischer-projekciaj formuloj, la Haworth-formuloj kun cikla reprezentado de la karbona ĉeno estas ĝenerale preferataj kiel strukturaj formuloj por sakaridoj. La Haworth-projekcioj donas pli bonan spacan impreson pri la molekula strukturo de la D-glukozaj unuoj kaj estas preferataj en ĉi tiu traktaĵo. En la Haworth-formuloj, la hidrogenaj atomoj ligitaj al la sakarida ringo ofte ne estas prezentitaj.